Kategoria: News

OCIMF powstał w kwietniu 1970 r. W odpowiedzi na rosnące zainteresowanie opinii publicznej zanieczyszczeniem morza, w szczególności ropą naftową, po incydencie z Torrey Canyon w 1967 r. Na początku lat 70. XX wieku zaczęły pojawiać się różne inicjatywy przeciwdziałania zanieczyszczeniom na szczeblu krajowym, regionalnym i międzynarodowym, ale z niewielką koordynacją. Poprzez OCIMF przemysł naftowy był w stanie odgrywać silniejszą, koordynującą rolę w odpowiedzi na te inicjatywy, dzięki czemu jego fachowa wiedza była szeroko dostępna dzięki współpracy z rządami i organami międzyrządowymi.

OCIMF uzyskał status konsultacyjny w IMO w 1971 r. I nadal przedstawia poglądy przemysłu naftowego na spotkaniach IMO. Od tego czasu jego rola rozszerzyła się, aby uwzględnić zmieniającą się działalność morską członków. Do jego zadań należą obecnie cysterny, barki, morskie statki pomocnicze i terminale, a jego porady obejmują takie kwestie, jak żegluga lodowa i piractwo na dużą skalę, które rzadko dotykają przemysł naftowy, gdy OCIMF został po raz pierwszy utworzony w latach 70-tych.

Obecne członkostwo OCIMF obejmuje 107 firm na całym świecie. Obecnie OCIMF jest powszechnie uznawany za głosem przemysłu naftowego, który zapewnia wiedzę fachową w zakresie bezpiecznego i przyjaznego dla środowiska transportu i przeładunku węglowodorów na statkach i terminalach oraz ustanawia standardy dla ciągłego doskonalenia. Członkostwo jest rozległe i obejmuje każdy główny koncern naftowy na świecie wraz z większością National Oil Companies. OCIMF ma wiele powodów do dumy. Przyczyniło się to nie tylko do znacznej ilości regulacji w IMO mających na celu poprawę bezpieczeństwa tankowców i ochronę środowiska, ale wprowadziło również ważne nowe wytyczne dotyczące pilnych bieżących kwestii, takich jak piractwo i żegluga arktyczna. Wraz z procesem wprowadzania nowych, zaakceptowanych na szczeblu międzynarodowym regulacji, koniecznie powolnych, gdy przecina wiele krajów i jurysdykcji, OCIMF jest w wyjątkowej sytuacji, dzięki której może wykorzystać ekspertyzę swoich członków, aby kontynuować potrzebne wskazówki w ważnych kwestiach branżowych. Zapewnia to środki do poprawy praktyk w zakresie członkostwa i szerszej branży oraz służy jako cenny punkt odniesienia dla rozwoju regulacji. Oprócz obszernej biblioteki publikacji OCIMF ma bogate portfolio narzędzi, w tym program Reports Inspection Report (SIRE) oraz narzędzie do zarządzania tankowcami i samooceny (TMSA), które zyskały uznanie i uznanie na całym świecie. Nadal opracowuje nowe narzędzia, z OVID najnowszym, który zostanie uruchomiony w styczniu 2010 r., Oraz nowe narzędzie do inspekcji terminali w rozwoju.

Amerykańskie Stowarzyszenie Inżynierów Lądowych reprezentuje ponad 150 000 członków zawodów inżynierii lądowej w 177 krajach. Założona w 1852 roku ASCE jest najstarszym społeczeństwem inżynieryjnym w kraju.

ASCE stoi na czele zawodu, który planuje, projektuje, konstruuje i zarządza społecznym silnikiem ekonomicznym i społecznym – środowiskiem zabudowanym – jednocześnie chroniąc i przywracając środowisko naturalne. Dzięki wiedzy o aktywnym członkostwie ASCE jest wiodącym dostawcą technicznych i profesjonalnych konferencji i kształcenia ustawicznego, największego na świecie wydawcy treści inżynierii lądowej i cywilnej oraz autorytatywnego źródła kodów i standardów chroniących społeczeństwo.

Towarzystwo rozwija techniczne specjalności inżynierii lądowej poprzez dziewięć dynamicznych instytutów i prowadzi z wieloma profesjonalnymi i publicznymi programami. Siła członków: wszystkie etapy kariery i studenci; wszystkie sektory i dyscypliny Siła lokalna: 76 sekcji, 160 oddziałów, 302 rozdziały studenckie i 130 młodszych grup członkowskich Siła techniczna: 9 specjalistycznych instytutów

INSTYTUT WYBRZEŻE, OCEANY, PORTY I RZEKI – COPRI

Utworzony w 2000 r. Instytut Wybrzeża, Oceanów, Portów i Rzek (COPRI) jest pół-autonomicznym instytutem Amerykańskiego Stowarzyszenia Inżynierów Budownictwa (ASCE), najstarszego krajowego społeczeństwa inżynieryjnego. Usługi COPRI mają na celu uzupełnienie tradycyjnej bazy inżynieryjno-inżynieryjnej ASCE i przyciągnięcie nie-inżynieryjnych pokrewnych specjalistów, którzy dążą do poprawy ich rozwoju zawodowego i technicznego.

IMO to wyspecjalizowana agencja Organizacji Narodów Zjednoczonych, która jest globalnym organem ustalającym standardy w zakresie bezpieczeństwa, ochrony i ekologiczności żeglugi międzynarodowej. Jego główną rolą jest stworzenie ram regulacyjnych dla przemysłu żeglugowego, które są uczciwe i skuteczne, powszechnie przyjęte i powszechnie wdrażane.   Innymi słowy, jego rolą jest stworzenie równych warunków działania, tak aby operatorzy statków nie mogli rozwiązać swoich problemów finansowych poprzez zwykłe ograniczanie granic i obniżanie poziomu bezpieczeństwa, ochrony i wydajności środowiskowej. Takie podejście zachęca również do innowacji i wydajności.   Żegluga to prawdziwie międzynarodowy przemysł i może działać skutecznie tylko wtedy, gdy same przepisy i normy zostaną uzgodnione, przyjęte i wdrożone na arenie międzynarodowej. IMO jest forum, na którym odbywa się ten proces.

 

IMO obejmuje wszystkie aspekty żeglugi międzynarodowej - w tym projektowanie, budowę, wyposażenie, załogę, eksploatację i utylizację statków - aby zapewnić, że ten ważny sektor pozostanie bezpieczny, przyjazny dla środowiska, energooszczędny i bezpieczny.
 
Żegluga jest istotnym elementem każdego programu przyszłego zrównoważonego wzrostu gospodarczego. Poprzez IMO państwa członkowskie organizacji, społeczeństwo obywatelskie i przemysł żeglugowy już współpracują, aby zapewnić trwały i wzmocniony wkład w ekologiczną gospodarkę i wzrost w zrównoważony sposób. Promowanie zrównoważonej żeglugi i zrównoważonego rozwoju morskiego jest jednym z głównych priorytetów IMO w nadchodzących latach.

Jako część rodziny Narodów Zjednoczonych IMO aktywnie pracuje nad Agendą na rzecz zrównoważonego rozwoju do roku 2030 i powiązanymi celami zrównoważonego rozwoju. W rzeczywistości większość elementów agendy 2030 zostanie zrealizowana tylko dzięki zrównoważonemu sektorowi transportu wspierającemu światowy handel i ułatwiającemu globalną gospodarkę. Komitet Współpracy Technicznej IMO zatwierdził formalnie powiązania między działaniami pomocy technicznej Organizacji a celami zrównoważonego rozwoju. Podczas gdy cel oceanów, SDG 14, ma kluczowe znaczenie dla IMO, aspekty pracy organizacji mogą być powiązane ze wszystkimi indywidualnymi SDG.
 
Efektywność energetyczna, nowe technologie i innowacje, edukacja i szkolenia morskie, bezpieczeństwo morskie, zarządzanie ruchem morskim i rozwój infrastruktury morskiej: opracowanie i wdrożenie, za pośrednictwem IMO, globalnych standardów obejmujących te i inne kwestie będzie stanowić podstawę zobowiązania IMO do zapewnienia ramy instytucjonalne niezbędne dla zielonego i zrównoważonego globalnego systemu transportu morskiego.

PIANC to międzynarodowa organizacja zrzeszająca profesjonalistów z zakresu projektowania i eksploatacji dróg wodnych i budowali hydrotechnicznych. Nadrzędnym celem organizacji jest zapewnienie wysokich standardów projektowania infrastruktury portowej i brzegowej dla transportu wodnego (morskiego i śródlądowego).

PIANC jest ponad polityczną organizacją typu non profit, która zrzesza rządy krajów członkowskich, organizacje i przedsiębiorstwa oraz indywidualnych członków.

PIANC od 1885 roku zapewnia nieprzerwanie najwyższy poziom doradztwa inżynierskiego dla kolejnych pokoleń naukowców i projektantów poprzez rozliczne publikacje. Praca w PIANC odbywa się w 8 tematycznych komisjach oraz szeregu grup roboczych, publikujących swoje ekspertyzy w formie reportów. Podobnie jak odrobinę starsze organizacje bliźniacze (ASCE – American Society of Civil Engineers i USACE – U.S. Army Corps of Engineers) PIANC forsuje model kultury inżynierskiej opartej na wiedzy, doświadczaniu i nauce, co przekłada się na szereg wytycznych krajowych i międzynarodowych.

PIANC POLSKA Polska sekcja PIANC został utworzona w latach 50 tych ubiegłego wieku, odtąd polscy inżynierowie mogli swobodnie przedstawiać swoje rozwiązania światu i obserwować rozwiązania kolegów z innych krajów. Miało to zasadnicze znacznie dla całej rzeszy projektantów i hydrotechników. Z początku sekretariat PIANC prowadziła Politechnika Gdańska, a następnie Instytut Morski w Gdańsku. Obecnie rolę sekretariatu pełni Instytut Inżynierii Ruchu Morskiego z Akademii Morskiej w Szczecinie. Wśród zasłużonych członków PIANC (honorary member) wyróżnia się Polak – Ś.P. prof. dr hab. d.hc. inż. Bolesław Mazurkiewicz, nauczyciel całych pokoleń polskich inżynierów, oraz hydrotechnik z szeregiem wdrożonych, przełomowych osiągnieć w kraju i za granicą.

Chwilowo prowadzimy prace na serwerze! Wracamy wkrótce