Skroplony gaz ziemny (LNG) to po prostu gaz ziemny (metan), który został zredukowany do stanu ciekłego przez schłodzeni do ok – 162 ° C. Transformacji w ciecz towarzyszy zmniejszenie objętości o około 600 do jednego (jeśli gaz ma początkowo około 15 ° C).
Po załadowaniu na specjalnie zaprojektowane cysterny, statki lub autocysterny, LNG jest utrzymywany w stanie ciekłym przez wysoce wydajną izolację, która otacza przedział ładunkowy. Ponieważ jednak żaden system izolacyjny nie jest doskonały, niewielka ilość LNG odparowuje podczas transportu. Ten proces jednak pomaga w automatycznym chłodzeniu pozostałego LNG, utrzymując go w stanie płynnym.
Wrzenie jest również wykorzystywane do uzupełniania bunkrowego LNG jako paliwa dla samych gazowców. Po przybyciu do portu odbierającego, LNG jest transferowany do specjalnie zaprojektowanych zbiorników magazynowych, gdzie jest przechowywany jako ciecz o ciśnieniu zbliżonym do atmosferycznego i temperaturze minus 160 ° C.
LNG, w zależności o potrzeb jest następnie przetwarzany do postaci gazowej (poprzez podgrzanie). Mała ilość LNG która odparuje podczas przechowywania, jest wykorzystywana jako paliwo do podgrzewaczy gazu (SCV) lub w połączeniu z przetworzonym gazem jest tłoczona do sieci.
Statki
Statki do przewozu LNG wysoce specjalistyczne gazowce o wielkościach od ok 120 do 260 tys m3 pojemności ładunkowej brutto. Obecnie także przewozi się gaz mniejszymi jednostkami o pojemności nawet kilku tys m3.
Terminal
Konwencjonalny terminal ma cztery funkcje:
- Cumowanie LNG oraz rozładunek lub przeładunek ładunków,
- Przechowywanie LNG w zbiornikach kriogenicznych (-160 ° C),
- Regazyfikacja LNG,
- Wysyłanie tego gazu do sieci przesyłowej.
Cumowanie i rozładunek
Po przybyciu do terminalu statku LNG (o długości od 200 do 350 m) są przycumowane do stanowiska rozładunkowego. Ramiona przegubowe są połączone z tankowcem LNG w celu rozładunku ładunku i przeniesienia LNG do zbiorników magazynowych terminalu. LNG przepływa przez rury specjalnie zaprojektowane, aby wytrzymać bardzo niskie temperatury (-160 ° C). Ta operacja trwa co najmniej 12 godzin. Objętość odparowywanego gazu jest przesyłana z magazynu terminali do tankowca LNG w celu utrzymania ciśnienia wewnątrz jego zbiorników ładunkowych.
Przechowywanie LNG jest przechowywany w zbiornikach kriogenicznych (przeznaczonych do niskich temperatur) zdolnych do wytrzymania temperatur -160 ° C w celu utrzymania gazu w postaci ciekłej. Zewnętrzne ściany zbiorników magazynowych wykonane są ze zbrojonego betonu zbrojonego. Są izolowane, aby ograniczyć parowanie. Pomimo wysokiej jakości izolacji, niewielka ilość ciepła nadal przenika do zbiorników LNG. Powoduje to lekkie parowanie produktu. Powstały gaz odparowujący jest wychwytywany i zawracany do przepływu LNG za pomocą sprężarki i systemów regeneracji. Proces ten zapobiega występowaniu odpowietrzania gazu ziemnego z terminalu w normalnych warunkach pracy.
Regazyfikacja LNG jest następnie wydobywany ze zbiorników, sprężany i regazyfikowany za pomocą wymienników ciepła. Każdy zbiornik jest wyposażony w pompy zanurzeniowe, które przenoszą LNG do pomp wysokociśnieniowych. Sprężony LNG (przy ciśnieniu około 80 razy wyższym od ciśnienia atmosferycznego) jest następnie przywracany do stanu gazowego w parownikach.
Wysyłanie do krajowej sieci przesyłowej Po powrocie do stanu gazowego gaz ziemny poddawany jest kilku zabiegom. Zanim gaz ziemny, bezwonny, zostanie wysłany do krajowej sieci przesyłowej, jest domieszkowany niewielką ilością tetrahydrotiofenu (THT), nadając gazowi charakterystyczny zapach. Jest to środek bezpieczeństwa, ponieważ oznacza to, że każdy wyciek gazu może zostać wykryty przez jego zapach.
Optymalizacja
Budowa terminali LNG jest bardzo skomplikowanym procesem gdzie jednym z elementów jest dobór i projektowanie elementów jak nabrzeże, akwen, osłona (falochrony) czyli całości części morskiej odbywa się to w oparciu o kryteria międzynarodowych organizacji jak (OCIMF SIGTTO czy PIANC).